-
1 trz|ąść
impf (trzęsę, trzęsiesz, trząsł, trzęsła, trzęśli) Ⅰ vt 1. (gwałtownie poruszać) to shake- trząść kogoś za ramiona to shake sb by the shoulders- trząść jabłka/gruszki to shake the apples/pears off the tree- gorączka/zimno go a. nim trzęsie he’s shaking a. trembling with fever/cold- trząść głową to shake one’s head- wichura trzęsła drzewami the trees shook in the wind2. (huśtać) [samochód, wóz, bryczka] to jolt- wozy trzęsły na wyboistej drodze the cars jolted along the bumpy road3. pot. (rządzić) to boss around pot., to boss about pot.- trząść całym biurem to boss the whole office aroundⅡ trząść się 1. (dygotać) to shake, to tremble- trząść się z zimna to shake a. tremble with cold- trząść się ze strachu/śmiechu to shake with fear/laughter- trząść się ze złości to quiver with anger- ziemia trzęsła się od wybuchów the ground shook a. shuddered from the explosions- sala trzęsła się od oklasków the audience broke out in a round of applause- otworzył list trzęsącymi się rękami he opened the letter with trembling hands- wciąż się jeszcze trzęsie po tym spotkaniu s/he’s still shaking after the meeting- cały się trząsł (na myśl o czymś) he was all of a tremble (at the prospect of sth)- trzęsący się głos a trembling a. shaking voice- trząść się na wozie to jolt up and down on a cart2. pot. (pragnąć) trząść się do czegoś to be eager for sth a. to do sth- aż się trzęsie do zabawy s/he’s eager for fun■ trząść głową nad czymś to shake one’s head in disbelief- trząść się nad kimś/ czymś a. o kogoś/coś to dote (up)on sb- trząść się od plotek/pogłosek to buzz with gossip- miasto aż trzęsło się od plotek the whole town buzzed with gossipThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trz|ąść
-
2 ogon
m 1. (część ciała zwierzęcia) tail- pies zamachał ogonem the dog wagged its tail2. (pęk włosia lub piór) tail- paw rozłożył ogon the peacock spread its tail3. (przedłużenie) [komety, latawca] tail; [spódnicy, sukni] train 4. środ., Teatr a bit part- jako początkujący aktor zawsze grywał same ogony at the beginning of his acting career he would always get the bit parts5. augm. pot. (kolejka) line, queue 6. pot. (zwierzę hodowlane) head- mieć trzy świńskie ogony to have three pigs7. (osoba śledząca kogoś) tail- udało mu się zgubić policyjny ogon he managed to lose the police tail□ jaskółczy ogon Techn. dovetail■ z ogonem pot. (z nadwyżką) odd- kilometr z ogonem over a kilometre- sto złotych z ogonem a 100-odd zlotys- diabeł ogonem (coś) nakrył ≈ it vanished into thin air- trząść się jak barani ogon to be all of a tremble* * ** * *miGen. -a1. ( u zwierząt) tail; ( w języku fachowym) cauda; ( lisi) brush; ( zająca) bun; odwracać kota ogonem pot. (= przeinaczać swoje słowa) shift one's ground; (= przeinaczać czyjeś słowa) distort the facts; przyczepić się jak rzep do psiego ogona stick l. cling to sb like a leech, cling to sb like a barnacle; koński ogon ( fryzura) ponytail; jaskółczy ogon bud. dovetail; chwytać dwie sroki za ogon have l. keep several l. many irons in the fire.2. (= tył czegoś) tail; ( samolotu) tail; ( fraka) trail; ( sukienki) train, trail; bez ogona tailless; zostawać w ogonie lag behind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogon
См. также в других словарях:
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub … Langenscheidt Polski wyjaśnień
listek — figowy a) «skąpe ubranie słabo skrywające nagość»: Na pokazach Westwood publiczność czuje się jak w raju, bo niejedną modelkę przykrywa wyłącznie listek figowy. Pani 5/1993. b) «przykrywka, parawan dla czegoś, co z jakichś względów chciałoby się… … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… … Słownik języka polskiego
skakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, skaczę, skacze {{/stl 8}}– skoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, skakaćczę, skakaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się, odbijając się nogami i odrywając się na moment … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę … Słownik języka polskiego
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego
złość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. złośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie silnego wzburzenia, irytacji połączone z niechęcią do kogoś lub czegoś, wrogością, agresją : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezsilna złość. Wpaść w złość. Poczerwienieć, płakać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
